مقاومت شیمیایی فوق‌العاده پلی اتیلن در برابر انواع معرف‌های شیمیایی باعث شده است که از این سیستم ها در طیف وسیعی از فرایندهای شیمیایی استفاده شود. به همین ترتیب، لوله های ساخته شده از این مواد نیز به دلیل مقاومت شیمیایی مواد سازنده مزیت ها و ویژگی های خاصی پیدا می‌کنند. مقاومت شیمیایی لوله پلی اتیلن نسبت به مواد خاص موجود در محیط و مواد موجود در سیالی که توسط لوله منتقل می‌شود (که به کاربرد لوله بستگی دارد)، با توجه به شرایط محیطی، مانند دما و فشار، از جمله معیارهای مهمی هستند که هنگام انتخاب نوع لوله مورد نیاز در فاز طراحی باید به آن ها توجه ویژ‌ه‌ای داشت. به عنوان مثال، در سیستم انتقال آب آشامیدنی حاوی کلر، ترکیباتی از رزین پلی اتیلن، که شامل افزودنی‌های ثابت‌کننده مقاوم در برابر اثر اکسیداسیون ضدعفونی کننده های بر پایه کلر هستند، استفاده می‌شود. در این نوشتار، در خصوص مقاومت شیمیایی لوله های پلی اتیلن مطالبی خواهیم گفت که در انتخاب لوله پلی اتیلن مناسب برای سیستم مورد نظر به شما کمک خواهند کرد.
اثرات عمومی مواد شیمیایی بر لوله‌های پلی اتیلن
مقاوم در برابر: آب، محلول های حاوی نمک‌های آلی، اسیدهای ضعیف، اسیدهای آلی قوی، محلول‌های قلیایی قوی و هیدروکربن های آلیفاتیک
مقاومت خوب در برابر: اسیدهای قوی، اسیدهای هیدروفلوریک، چربی‌ها و روغن ها
مقاومت محدود در برابر: الکل‌های با غلظت کم، استرها، کتون‌ها، اترها، هیدروکربن‌های معطر و روغن های معدنی
گاهی بدون مقاومت: نفتای سبک، مخلوط سوخت
بدون مقاومت: هیدروکربن‌های مخلوط با کلر اشباع نشده، تربانتین
مقاومت شیمیایی لوله‌های پلی اتیلن در برابر مواد مختلف
میزان مقاومت لوله های پلی اتیلن در برابر انواع مواد شیمیایی را می توان با آزمون های مختلف غوطه‌وری به دست آورد. جهت به دست آوردن نتایج نزدیک به واقعیت، بهتر است مواد در شرایط مختلف (از لحاظ دما و فشار) و نیز غلظت‌های مختلف عوامل شیمیایی که در معرض آن قرار می‌گیرند آزمایش شوند. معمولاً سازندگان بزرگ برای لوله های پلی اتیلن تولید خود جداول و دستورالعمل هایی در خصوص میزان مقاومت شیمیایی به انواع مواد در شرایط مختلف تهیه می‌کنند که طراح می‌تواند برای انتخاب نوع لوله مورد نیاز خود به آنها مراجعه کند. البته، باید توجه داشت که مقاومت های شیمیایی درج شده در این جدول ها و دستورالعمل ها باید تنها به عنوان اطلاعات اولیه جهت انتخاب نوع لوله های پلی اتیلن مورد نیاز استفاده شوند و ملاحظات خاص سیستم در دست طراحی را در برنمی‌گیرند. به علاوه، طراح سیستم باید به دقت به شرایط محیطی آزمایش، که در دستورالعمل درج می‌شود، توجه و آن را با شرایط محیطی که قرار است سیستم در آن اجرا شود مقایسه نماید.
مقاومت شیمیایی اتصالات
- اتصالات فیوژن
اتصالات ایجاد شده به وسیله انواع فیوژن (جوش لب به لب، الکتروفیوژن و سوکت) همگی دارای همان مقاومت شیمیایی فهرست شده برای لوله‌های پلی‌اتیلن هستند.
- سایر اتصالات
لوله‌های پلی‌اتیلن اغلب با ملزومات جانبی و اتصالاتی به هم وصل می‌شوند که از موادی متفاوت با مواد سازنده لوله تشکیل شده‌اند (مانند برنج، آلومینیوم، آهن و پلی پروپیلن). در چنین حالتی، طراح سیستم باید اطلاعات لازم در خصوص مقاومت شیمیایی اتصالات را از سازنده مربوطه دریافت کند.
