کلمه پلیمر از کلمه یونانى( پلى ) به معناى چند و ( مر ) به معناى واحد و یا قسمت بوجود آمده است . پلیمر ها را اشتبا ها رزین ، الاستومر و پلاستیک نیز مىنامند .
در حالى که پلاستیک تنها یک صفت است که براى مواردى به کار مى رود که قابلیت تغییر شکل بر اثر فشار را دارا هستند و اغلب اشتباها به عنوان یک کلمه اصلى براى صنایع پلاستیک و تولیدات آن به کار مى رود.
اولین بار کلمه پلیمر توسط شیمى دانى به نام رنالت در سال ۱۸۳۵ ، به کار رفت و اولین کاربرد تجارى مواد پلیمرى در سال ۱۸۳۴ با کشف کائوچو آغاز شد لکن اولین پلاستیک مصنوعى با نام نیترات سلولز در سال ۱۸۶۲ کشف و در سال ۱۸۶۸ وارد بازار شد.نایلون در سال ۱۹۳۸، پلى اتیلن در سال ۱۹۴۲ پلى پروپیلن در سال ۱۹۵۷،پلى بوتیلن درسال ۱۹۷۴و پلیمرهاى کریستال مایع براى ساخت اجزاى الکترونیکى در سال ۱۹۸۵رایج گردیدند. پلیمرها به سه نوع پلیمرهاى طبیعى ، طبیعى اصلاح شده و مصنوعى تقسیم مى شوند. اولین پلاستیکهاى صنعتى مدرن حدود ۱۰۰سال پیش رواج یافتند ولى در دهه هاى اخیر رشد فزاینده و گوناگونى در صنایع به وقوع پیوست .
